Αυτή είναι η μεγαλύτερη περίοδος πρακτικά αδιάκοπης αύξησης των τιμών των μετοχών  στην ιστορία μας. Η άνοδος ήταν πιο γρήγορη από ό,τι έχουμε δει ποτέ, και η κερδοσκοπική της έλξη επηρέασε ένα μεγαλύτερο μέρος του κοινού περισσότερο από ποτέ. Η ψυχολογική ψευδαίσθηση στην οποία βασίστηκε, αν και δεν είναι ουσιαστικά νέα, ήταν ισχυρότερη και πιο διαδεδομένη από ποτέ σε αυτή τη χώρα στο παρελθόν. 

Αυτή η ψευδαίσθηση συνοψίζεται στη φράση “η νέα εποχή”.

Η ίδια η φράση δεν είναι νέα. Κάθε περίοδος κερδοσκοπίας  την επανεφευρίσκει. Κατά τη διάρκεια κάθε προηγούμενης περιόδου κερδοσκοπίας μετοχών και επακόλουθης κατάρρευσης οι επιχειρηματικές συνθήκες συζητήθηκαν με τον ίδιο μη ρεαλιστικό τρόπο όπως τα τελευταία χρόνια.

Υπήρξε η ίδια ευρέως διαδεδομένη ιδέα ότι με κάποιο θαυματουργό τρόπο, ατελείωτα επεξεργασμένο αλλά ποτέ ουσιαστικά καθορισμένο, οι θεμελιώδεις προϋποθέσεις και απαιτήσεις της προόδου και της ευημερίας έχουν αλλάξει, ότι οι παλιές οικονομικές αρχές έχουν καταργηθεί, ότι η χώρα έχει εισέλθει σε μια περίοδο.

Η άνευ προηγουμένου εύκολη και γρήγορη επέκταση, το πως  όλα τα οικονομικά προβλήματα έχουν λυθεί, ότι η βιομηχανία έγινε ξαφνικά πιο αποτελεσματική από ποτέ, πως η ευημερία έγινε καθολική…”

– The Business Week, 2 Νοεμβρίου 1929  (!!!!!!!!!!)