Οι επενδυτές πραγματοποιούν αγοροπωλησίες μετοχών και άλλων χρηματοοικονομικών προϊόντων. Για να εισαχθούν εντολές σε οργανωμένη αγορά, αυτές πρέπει να πληρούν κριτήρια με τα οποία μπορούν να γίνουν αποδέκτες από τα ειδικά συστήματα διαπραγμάτευσης.

Καταρχάς ο επενδυτής θα πρέπει να παρέχει εντολή με τα κάτωθι αναφερόμενα υποχρεωτικά πεδία:

(α) θέση αγοράς ή πώλησης

(β) κινητή αξία

(γ) τεμάχια

(δ) τιμή

(ε) λογαριασμός πελάτη

Υπάρχουν οι εξής τύποι εντολών :

• Εντολή με όριο (limit order-rest of day) όπου περιγράφεται η ακριβής ώρα, ποσότητα και τιμή του τίτλου, και διαρκεί μέχρι το τέλος της συνεδρίασης.
• Good till cancel όπου η εντολή ισχύει μέχρι αυτή να ακυρωθεί.
• Good till date  όπου η εντολή ισχύει μέχρι τη συγκεκριμένη ημερομηνία. Όταν περάσει η ημερομηνία, η εντολή ακυρώνεται αυτόματα.
• Ελεύθερη εντολή (market Order) όπου η εντολή περιγράφει την επιθυμητή ποσότητα, όχι όμως την τιμή. Η εντολή αυτή καταρτίζεται  σε οποιαδήποτε τιμή είναι διαθέσιμη εκείνη τη χρονική στιγμή. Αν δεν ολοκληρωθεί η εντολή για ολόκληρη τη ποσότητα, η ανεκτέλεστη ποσότητα μετατρέπεται σε εντολή με όριο στη χαμηλότερη τιμή των κομματιών που δεν έχει εκτελεστεί. Αν η εντολή εισαχθεί προσυνεδριακά και μείνει ανεκτέλεστη, κατά το άνοιγμα, η υπολειπόμενη ποσότητα μετατρέπεται σε εντολή οριακή με τιμή την τιμή ανοίγματος της μετοχής.
• Εντολή στη τιμή ανοίγματος (At the Open Order) οπού η εντολή περιγράφει τη επιθυμητή ποσότητα , αλλά η επιθυμητή τιμή είναι η τιμή εκκίνησης διαπραγμάτευσης του τίτλου. Αν στο άνοιγμα δεν υπάρχει διαθέσιμη ποσότητα, η υπολειπόμενη εντολή γίνεται οριακή τιμή με τιμή την τιμή ανοίγματος.
• Εντολή στο κλείσιμο (At the Close Order) όπου η εντολή περιγράφει την επιθυμητή ποσότητα αλλά ορίζει ως επιθυμητή τιμή την τιμή κλεισίματος του τίτλου. Αν μείνει ανεκτέλεστη ποσότητα, τότε η εντολή παραμένει σαν οριακή εντολή στη τιμή κλεισίματος μέχρι το τέλος της συνεδρίασης.
• Εντολή με συνθήκη νοείτε το επιπρόσθετο στοιχείο της εντολής πέραν της τιμής και των τεμαχίων, το οποίο πρέπει να γίνει αποδεκτό από το σύστημα προκειμένου να καταρτισθεί συναλλαγή. Συγκεκριμένα :

• • STOP: Πρόκειται για εντολή αγοράς ή πώλησης, οριακής ή ελεύθερης, η οποία συνοδεύεται από κάποια συνθήκη ενεργοποίησης. Παράδειγμα τέτοιας εντολής είναι η Ελεύθερη ή οριακή εντολή αγοράς ή πώλησης συγκεκριμένης μετοχής, όταν η τιμή συγκεκριμένου χρηματιστηριακού δείκτη φτάσει στη τιμή STOP αλλά δεν υπάρχει εγγύηση  ότι θα εκτελεστεί.
  • Άμεση ή Ακύρωση (Immediate Or Cancel-IOC) αναφέρεται σε εντολή με συνθήκη η οποία εκτελείται άμεσα εφόσον πληρούνται τα κριτήρια της τιμής της εντολής. Σε περίπτωση ανεκτέλεστου ποσού, η εντολή ακυρώνεται.
  • Εκπλήρωση ή Ακύρωση (Fill Or Kill-FOK) αναφέρεται σε εντολή άμεσης εκτέλεσης εφόσον πληρούνται τα κριτήρια της τιμής και τα τεμάχια της εντολής και μπορούν να πραγματοποιηθούν εξολοκλήρου, σε αντίθετη περίπτωση η εντολή ακυρώνεται.
  • Όλα ή Τίποτα (All Or None- AON) είναι η συνθήκη η οποία προσδιορίζει ότι η εντολή παραμένει ενεργή μέχρι την εκτέλεση στο σύνολό της από μια αντίθετη εντολή.
  • Σε Πολλαπλάσιο (Multiples Of-MO) νοείται η συνθήκη η οποία προσδιορίζει ότι η εντολή παραμένει ενεργή και εκτελείται με την προϋπόθεση ότι θα εκτελεστεί σε πολλαπλάσια συγκεκριμένου αριθμού τεμαχίων, ο οποίος πρέπει υποχρεωτικά να είναι α)μικρότερος του συνόλου των τεμαχίων ως προς τα οποία ο συμμετέχων έχει λάβει εντολή αγοράς ή πώληση και β) ακέραιος διαιρέτης του συνόλου των τεμαχίων
  • Με Ελάχιστο Μέγεθος (Minimum Fill – MF) είναι η συνθήκη που προσδιορίζει ότι η εντολή παραμένει ενεργή και εκτελείται με την προϋπόθεση ότι θα εκτελεστεί ελάχιστος και συγκεκριμένος αριθμός τεμαχίων ο οποίος δηλώνεται και πρέπει υποχρεωτικά να είναι μικρότερος από τον συνολικό αριθμό τεμαχίων της εντολής.  Στην περίπτωση που ο αριθμός των υπολειπόμενων τεμαχίων είναι μικρότερος του ελάχιστου μεγέθους τότε το ελάχιστο μέγεθος της αρχικής εντολής αλλάζει αυτόματα ώστε να ισούται με τον υπολειπόμενο αριθμό τεμαχίων.

Η πιο ενδεδειγμένη επενδυτική τακτική είναι αυτή που εξασφαλίζει τη μεγαλύτερη δυνατή διασπορά του επενδυτικού χαρτοφυλακίου, δηλαδή την επένδυση σε πολύ περισσότερα από ένα χρηματοοικονομικά μέσα, σε παραπάνω από μία οργανωμένες αγορές, νομίσματα και κλάδους.  Ενδεικτικά, ένα σωστά διαφοροποιημένο επενδυτικό χαρτοφυλάκιο περιλαμβάνει μετρητά, μέσα χρηματαγορών, ομόλογα, μετοχές, μερίδια αμοιβαίων κεφαλαίων, παράγωγα προϊόντα και άλλα.  Πιο συγκεκριμένα, οι τίτλοι του χαρτοφυλακίου θα  πρέπει να ανήκουν σε διάφορους κλάδους και να διαπραγματεύονται  σε οργανωμένες αγορές διαφόρων χωρών και σε διαφορετικά νομίσματα, π.χ. τίτλοι του Χ.Α., τίτλοι των χρηματιστηρίων της υπόλοιπης Δυτικής Ευρώπης (ευρώ), τίτλοι των χρηματιστηρίων των ΗΠΑ (δολάρια).  Με τον τρόπο αυτό ελαχιστοποιείται, κατά το δυνατόν, ο συστηματικός και μη συστηματικός κίνδυνος του συγκεκριμένου χαρτοφυλακίου.